Essai sur les formes et les effets de l'affranchissement dans le droit gallo-franc

Couverture
F. Vieweg, 1885 - 177 pages
 

Autres éditions - Tout afficher

Expressions et termes fréquents

Fréquemment cités

Page 46 - Omnes liberti. qui a dominis suis langobardis libertatem meruerint. legibus dominorum et benefacturibus suis vivere debeant, secundum qualiter a dominis suis propriis eis concessum fuerit».
Page 45 - Item qui fulcfree fecerit, et quattuor vias ei dederit et haamund a se, id est extraneum non fecerit, talem legem patronus cum ipso vivat, tamquam si cum...
Page 63 - De libertis. Si quis servum suum aut ancillam in manum regis dederit, et ipse princeps eos per manos sacerdotis circa sacrum altarem liberos dimiserit, sic permaneant liberi, sicut illi qui fulcfreal thingati sunt. Et qui mundium de ipsa libera a principe expetierit, sic eum habeat, sicut de fulcfreal muliere: nam amplius ei nulla conditione debeat, neque ipsa neque filia eius.
Page 75 - Debent ingenuitatis cartae non solum nomen illius, qui has fieri rogat, sed etiam nomina sacerdotum et nobilium laicorum, qui ibi adfuerunt, in ordine digesta cum signis propria manu impressis continere; nam sine horum adstipulatione pagina auctoritate testium nudata pro nihilo deputatur. RECIÑO, Syn. caus.
Page 40 - Es ist m. E. nicht angezeigt, aus dieser Übung4) auf eine nord*) Dagegen spricht keineswegs 1. Rib, 57, 2: „Sed si quis in postmodum contrarius exteterit, quod eum quis inlicitum ordine ingenuum dimisisset, et ipse cum gladio suo hoc studiat defensarc ", Der Umstand, dass der Freigelassene, dem die Unrechtmässigkeit seiner Freilassung vorgehalten wird, für deren Eechtmässigkeit „cum gladio suo" eintreten soll, beweist noch nicht, dass darum die Freilassung selbst in der Form der Wehrhaftmachung...
Page 142 - ... romain , qu'une liberté restreinte. Mais cette distinction avait disparu dans les états germaniques ; l'affranchi per cartam pouvait jouir d'une liberté parfaite et recevoir, aussi bien que ceux qui avaient été affranchis devant les églises, le titre de civis romanus. La condition de l'affranchi dépendait moins du mode d'affranchissement que des restrictions que le maître y apportait. DE INGENUITATE AD ECCLESIAM. Ego, in Dei nomine, ille, tractans pro Dei intuitu vel anima? meœ remedium...
Page 124 - Teuderici, inventa occasione, supra Protagio inruunt, dicentes, melius esse uno hominem moriturum, quam totum exercitum in periculum missum. Protadius in tenturio Teuderici regis cum Petro archyatro tabulam ludens sedebat. Cum eum undique iam exercitus circumdasset, et Teudericum leudis suae tenebant, ne illuc adgrederit, misit [/] Uncelenum, ut suae iussionis verbum nunciaret exercitum, ut se de insidias Protadiae removerint.
Page 34 - Danuuiae fluminis inter Ocianum et Traciam, una ex eis ibidem pars resedit electum a se utique regem nomen Torquoto per quod gens Turquorum nomen accepit. Franci huius aeteneris gressum cum uxores et liberes agebant nec erat gens qui eis in proelium potuisset resistere.
Page 12 - Si autem quis migraverit in villam alienam et ei aliquid infra duodecim menses secundum legem contestatum non fuerit, securus ibidem consistat , sicut et alii vicini.
Page 57 - Si qui vero velit servum sunm liberum facere, tradat eum vicecomiti per manum dextram in pleno comitatu, quietum illum clamare debet a jugo servitutis sue per manumissionem, et ostendat ei liberas vias et portas, et tradat illi libera arma, scilicet lanceam et gladium; deinde über homo efficitur.

Informations bibliographiques